بهروز آقاکندی

منو

در هر جهان که باشد می‌شناسمت
هرچند نسیم باشی
درخت باشم
صندلی
یا شاخه‌ای نحیف که در پیاده رو قدم می‌زند
مثل همیشه
می‌آیی می‌لرزانی می‌روی

دسته :  شعر

دیدگاه ها